ตื่นลืมตาขึ้นมาทุกวันต้องพบเจอ
ว่าตัวเองนั้นมีแค่เพียงความว่างเปล่า
กับชีวิตเงียบเหงาเดียวดาย ไม่มีใครเลยสักคน
เฝ้ารอคอยว่าใครสักคนจะเข้ามา
ช่วยรักษาหัวใจที่มันเคยร่วงหล่น
ที่เคยเจ็บและช้ำมาจน ไม่เห็นหนทางไป
จนวันหนึ่งที่ฉันได้พบ ได้เจอ เธอผู้นี้
ทำให้มีหวังขึ้นมา อีกครั้งหนึ่ง
ไม่รู้ใช่เธอคนนี้ไหม ไม่รู้ใช่เธอคนนี้ไหม
ที่ฉันฝัน ที่โหยหา ไขว่คว้ามาทั้งใจ
หัวใจของเธอ ยังว่างอยู่บ้างไหม
ก็ได้แต่ภาวนาให้เธอยังไม่มีใคร
ให้เหลือที่ว่างให้ฉันได้ก้าวเข้าไปข้างใน ที่หัวใจเธอ
บอกตัวเองว่าคงต้องมี มีสักวัน
ต้องมีใครสักคนที่ใจเขาดีๆ
นอกหน้าต่างตรงนั้นต้องมี ที่เขาจะมองกลับมา
จนวันหนึ่งที่ฉันได้พบ ได้เจอ เธอผู้นี้
ทำให้มีหวังขึ้นมา อีกครั้งหนึ่ง
ไม่รู้ใช่เธอคนนี้ไหม ไม่รู้ใช่เธอคนนี้ไหม
ที่ฉันฝัน ที่โหยหา ไขว่คว้ามาทั้งใจ
หัวใจของเธอยังว่างอยู่บ้างไหม
ก็ได้แต่ภาวนาให้เธอยังไม่มีใคร
ให้เหลือที่ว่างให้ฉันได้ก้าวเข้าไปข้างใน ที่หัวใจเธอ
เธอมาทำให้ฉันรัก เธอมาเติมเต็มความฝัน
แค่คิดถึงก็ทำให้ยิ้มให้อุ่นใจ
การรอคอยที่ยาวนาน มันกำลังจะสิ้นสุดใช่ไหม
ฉันไม่รู้ว่าเธอนั้นคิดยังไง
ไม่รู้ใช่เธอคนนี้ไหม ไม่รู้ใช่เธอคนนี้ไหม
ที่ฉันฝัน ที่ค้นหา ไขว่คว้ามาทั้งใจ
หัวใจของเธอยังว่างอยู่บ้างไหม
ก็ได้แต่ภาวนาให้เธอยังไม่มีใคร
ให้เหลือที่ว่างให้ฉันได้ก้าวเข้าไปข้างใน ที่หัวใจเธอ